TERAPIA INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

 

Integracja sensoryczna

 

Terapia ta polega rozwijaniu prawidłowego odbioru i analizy bodźców dostarczanych z otoczenia poprzez zmysły zewnętrzne (wzrok, słuch, dotyk, smak, węch) oraz płynące z własnego ciała poprzez zmysły wewnętrzne (równowagi i czucia głębokiego). Terapia ma charakter wesołej zabawy ruchowej. Podczas tej zabawy dostarczane są dziecku takie bodźce, których najbardziej potrzebuje jego system nerwowy (w wyniku diagnozy).

 

Terapia ta zwana „naukową zabawą” odbywa się w przyjemnej sali wyposażonej w specjalistyczny sprzęti pomoce do stymulacji wszystkich systemów zmysłowych. Terapeuta przygotowuje dla każdego dziecka indywidualny program dostosowany do jego potrzeb z zachowaniem zasady stopniowania trudności. Sprzyja to utrzymaniu stałego zainteresowania dziecka i ciągłemu poprawianiu jego samooceny dzięki osiąganym sukcesom. To zaś motywuje dziecko do dalszego wysiłku.

 

DIAGNOZA

Zajmuje zwykle od trzech do czterech spotkań (w zależności od aktywności i nastroju dziecka). Na diagnozę składają się:

  • kwestionariusze wypełniane przez rodziców/opiekunów dotyczące funkcjonowania dziecka w życiu codziennym,
  • próby kliniczne (obserwacja dziecka w trakcie spontanicznej aktywności oraz w sytuacjach zadaniowych),
  • testy południowo – kalifornijskie mające na celu określenie profilu dojrzałości zmysłów i ich integracji,
  • podsumowanie diagnozy tj. omówienie wyników poszczególnych testów i badań oraz zaleceń; rodzice otrzymują wyniki diagnozy oraz program terapii w formie pisemnej.

OBJAWY DYSFUNKCJI INTEGRACJI SENSORYCZNEJ

Nie u wszystkich dzieci przyczyną problemów w nauce, rozwoju lub zachowaniu jest zaburzona integracja sensoryczna. Są jednak wyraźne czynniki wskazujące na dysfunkcje integracji sensorycznej. Poniżej przedstawione są najważniejsze z nich:

  • Nadmierna wrażliwość na bodźce dotykowe, wzrokowe, słuchowe oraz ruch:
    • nie lubi karuzeli (miewa mdłości), czasami tak samo reaguje na huśtawkę
    • nie lubi głośnych dźwięków
    • preferuje tylko określone smaki
    • ma chorobę lokomocyjną
    • preferuje tylko określony rodzaj materiału, z którego zrobione są ubrania, przeszkadzają mu metki, szwy, zbyt sztywne ubrania itp.
    • jest nadmiernie pobudzone i aktywne
  • Zbyt wysoki lub niski poziom aktywności ruchowej
  • Trudności z koncentracją, impulsywność
  • Obniżone umiejętności ruchowe, problemy z koordynacją
  • Opóźnienie rozwoju mowy, rozwoju ruchowego oraz trudności w nauce
  • Słaba organizacja zachowania
  • Ruchy dziecka są niezgrabne
  • Ma trudności z utrzymaniem równowagi
  • Niskie poczucie własnej wartości 
  • Podczas dłuższego siedzenia ma trudności z utrzymaniem głowy w pozycji pionowej, podpiera ją ręką, kładzie się na stoliku itp.
  • Ma kłopoty z cięciem nożyczkami, rysowaniem po śladzie, kalkowaniem
  • Wiele czynności samoobsługowych wykonuje z trudem, powoli, niezdarnie lub do końca ich nie opanowało
  • Duża potrzeba dostarczania bodźców dotykowych, wzrokowych, słuchowych przedsionkowych: 
    • często się uderza i nie zauważa tego, często i zbyt mocno dotyka inne osoby (co może wyglądać jak zachowanie agresywne)
    • lubi mocny dotyk, ucisk, szorstkie faktury
    • uczestniczy w niebezpiecznych zabawach np. zbyt wysokie wspinanie się
    • preferuje intensywne, długo trwające zabawy typu huśtanie, kręcenie, często bez objawów dyskomfortu
    • lubi bardzo głośne dźwięki np. głośno grająca muzyka, telewizor
    • jest nadmiernie ruchliwe, nie może usiedzieć/ustać w jednym miejscu